21 października br. roku wybraliśmy się na wycieczkę do Wierzchosławic k. Tarnowa, by zobaczyć miejsce, w którym urodził się i w lokalnej społeczności działał Wincenty Witos – Patron naszej szkoły. Po dotarciu na miejsce, udaliśmy się do jednego z budynków w obrębie Muzeum, gdzie pani przewodnik opowiedziała nam o pełnym trudów i wyrzeczeń życiu Witosa, a także o Jego wielkich ambicjach i nieprzeciętnej pracowitości. Muzeum Wincentego Witosa tworzą dwie zagrody. Jedna to dom rodzinny, w którym W. Witos urodził się, spędził dzieciństwo i młodość oraz zagroda, którą sam zbudował w latach 1905 – 1913 i mieszkał w niej aż do śmierci. Dom rodzinny zwany też „Starym Domem” stanowi autentyczny przykład budownictwa wiejskiego podtarnowskiej wsi. Pochodzi z pierwszej połowy XIX w. Zgromadzono w nim szereg przedmiotów i urządzeń gospodarczych używanych na wsi za życia Witosa. Dom ten zbudowany jest według panujących wówczas zasad. Pod jednym dachem mieściło się całe gospodarstwo. Konstrukcja ścian jest węgłowa, dach dwuspadowy, kryty słomą. W obejściu znajduje się studnia z żurawiem. Drugą i główną częścią Muzeum jest „Nowa Zagroda”, w skład której wchodzi dom mieszkalny, dwie stodoły, stajnia i piwnica z nadbudową. Budynki są tak usytuowane, że całość  tworzy prostokąt foremny. Przez mieszkańców Wierzchosławic gospodarstwo Witosa zwane jest „Witosówką”. Ekspozycje w Muzeum mają charakter stały.  Przedstawiają przede wszystkim autentyczne wnętrze domu Witosa i jego rodziny. Zachowano w stanie oryginalnym biurko z dokumentami i krzesło, na którym siedział Witos i wiele innych pięknych pamiątek. Dodatkową atrakcją dla uczniów były warsztaty, w czasie których poznali oni narzędzia oraz sami mieli okazję mielić zboże w żarnach,  ostrzyć siekierę i nóż brusem oraz kopić zboże.   W trakcie zajęć młodzież zaznajomiła  się także  z przedmiotami codziennego użytku które służyły kiedyś mieszkańcom wsi. Poza tym ciekawym doświadczeniem okazał się plener malarski, w czasie którego dzieci malowały na sztalugach dom Witosa. Te zajęcia okazały się dla nich również ciekawym wyzwaniem i dostarczyły im wielu radości. Na zakończenie naszej wycieczki udaliśmy się na cmentarz, gdzie spoczywa Witos ze swoją rodziną. Wspólną modlitwą i zapaleniem zniczy uczciliśmy Patrona naszej szkoły.  

Wszyscy uczestnicy wycieczki przekonali się, że Patron naszej szkoły  to człowiek niezłomny. Wierzył, że tylko uczciwą i sumienną pracą można osiągnąć cel. Z wielkiej biedy, w której  przyszło mu żyć, dzięki uporowi, osiągnął wysokie stanowiska w państwie – był trzykrotnie jego premierem.

Piękna, jesienna pogoda, była miłym dopełnieniem naszej wycieczki, w której udział wzięli uczniowie klas IV-VI pod opieką pań: Doroty Gnat, Edyty Godfryd, Grażyny Iskrzyckiej i Eweliny Mazurek.