Czy moje dziecko jest dyslektykiem?
greckie dys - zły, trudny
łacińskie lego - czytam
Dysleksja rozwojowa - to specyficzne trudności w czytaniu i pisaniu u dzieci z prawidłowym rozwojem umysłowym.
Dysleksja - specyficzne trudności w czytaniu.
Dysgrafia - zaburzenia strony graficznej pisma.
Dysortografia - gdy występują tylko trudności ortograficzne.
Rozpoznawanie zaburzeń w czytaniu i pisaniu zwykle ma miejsce w początkowym okresie nauki szkolnej. Nauczyciele, zwłaszcza nauczyciel języka polskiego, zauważają, że "coś jest nie tak". Dziecko inteligentne, bystre, ma odbiegające od przeciętnych trudności z czytaniem lub (i) pisaniem. W takich sytuacjach najczęściej nauczyciel sygnalizuje swoje obserwacje rodzicom i proponuje wykonanie badań psychologicznych pod kątem dysleksji. Zdarza się jednak, że problem nie zostaje wychwycony w klasach młodszych. Uczniowie zdolni i bardzo ambitni często wstydzą się swojej przypadłości i potrafią zakamuflować trudność.
Oto wskazówki, które pozwolą na rozpoznawanie zaburzeń z kręgu dysleksji i dysgrafii.
Jak rozpoznać trudności z czytaniem?
Po pierwsze sięgnij pamięcią do okresu, gdy Twoje dziecko uczyło się czytać. Odpowiedz na pytania:
1. Czy długo głoskowało wyrazy (miało kłopoty z łączeniem głosek w wyraz)?
TAK NIE
2. Czy odczytywało wyrazy, skupiając się na samym ich odczytaniu (miało kłopoty z czytaniem zdaniami)?
TAK NIE
3. Czy kończąc klasę I szkoły podstawowej nie opanowało płynnego czytania?
TAK NIE
Ilość odpowiedzi tak:
0
Ilość odpowiedzi nie:
0
Jak czyta teraz:
1. Nie chce głośno czytać?
TAK NIE
2. Przeraża je sama myśl o przeczytaniu grubej książki?
TAK NIE
3. Twierdzi, że książki to nuda?
TAK NIE
Ilość odpowiedzi tak:
0
Ilość odpowiedzi nie:
0
Jeśli na podstawie tych pytań (przewaga odpowiedzi "TAK"), ustalisz, że Twoje dziecko ma kłopoty z czytaniem, możesz podejrzewać, że ma ono dysleksję.
Jak rozpoznać dysgrafię?
Obejrzyj zeszyt swojego dziecka. A tak wygląda zeszyt dysgrafika:
• zwykle nieco wymięty i niezbyt estetyczny;
• pismo często nie daje się odczytać;
• litery kanciaste, często o zmienionym kształcie, źle łączone, często wychodzą poza liniaturę.
Ważne
• Dysgraficy zwykle piszą powoli.
• Częstą przyczyną dysgrafii jest nieprawidłowy sposób trzymania długopisu.
Jak rozpoznać problemy dyslektyczno-dysortograficzne w pisaniu?
Błędy występują często, a nie sporadycznie. Dziecko popełnia błędy typu:
• zamiany liter podobnych graficznie p-b, b-d, m-n, a-o, a-ą w-m;
• mylenie głosek dżwięcznych i bezdżwięcznych p-b (babka - bapka), g-k (kogut - kokut);
• różnicowanie zmiękczeń np. ś-si (siano - śano), ć-ci (ćma - cima);
• przestawianie liter w wyrazie;
• gubienie lub dodawanie liter;
• ortografia (różnicowanie pisowni u-ó, rz-ż, ch-h, pisownia łączno-rozdzielna itp.).
Problemy dyslektyczne występują w różnym nasileniu. Jeśli współistnieją trudności w czytaniu i pisaniu, mimo że poza tym dziecko rozwija się normalnie, można podejrzewać, że jest ono dyslektykiem.
Więcej na temat dysleksji można przeczytać tutaj |
